Maand 1 in Brazilië!

Wauw, gisteren zat ik officieel 1 maand in Brazilië! De tijd vliegt voorbij... Maar dat zeg ik geloof ik in elk blog haha!
De afgelopen week heb ik het ongelooflijk druk gehad. Dat is het mooie van een exchange student zijn: iedereen nodigt je uit! En op die manier ontmoet je ook weer allemaal nieuwe mensen. Ik heb bijvoorbeeld Morgana ontmoet, een Braziliaanse die 6 maanden in Nederland heeft gewoond. Wat is de wereld toch klein! Het voelde toch vrij frappant om in Brazilië stroopwafel te eten en te vragen 'Hoe gaat het?'. Maar het is heel erg fijn dat ik met iemand kan praten die die net zoveel (of misschien ietsjes minder...) van Nederland houdt als ik! En ze heeft me veel do's en don't's van de Braziliaanse cultuur geleerd. Zij heeft me ook een aantal Portugese lessen gegeven en dat, samen met mijn portugese lessen op de taalschool, begint toch echt zijn vruchten af te werpen! Ik heb mijn eerste mini-gesprekjes in het Portugees al gehad, onder andere over of mijn moeder bang is voor honden en over mijn vader zijn werk.
Ook heeft Morgana mij meegenomen naar een restaurant waar ze gevulde aardappelen serveren. En echt, ik had nooit gedacht dat ik dit zou zeggen, maar ik mis de aardappel. Lekker ouderwets bloemkool met aardappelen en een gehaktbal, daar zou ik op dit moment heel wat voor over hebben! Het eten in Brazilië is heerlijk hoor, maar het is zo anders... Dat verandert wel je principes trouwens, ik ben niet meer zo miesmuizerig en ik heb vandaag zelfs voor het eerst brood met jam gehad!

Vrijdag en zondag heb ik met vriendinnen van school afgesproken. Vrijdag hebben we madeleines gemaakt. Van die heerlijke, Franse cakejes. Iedereen die in Frankrijk is geweest, moet ze kennen! En we hebben The Grudge gekeken. Of O Grito, want hier in Brazilië vertalen ze alle titels in het Engels naar het Portugees. Dat was me nogal een avontuur, want mijn vriendinnen hier hebben niet de Hollandse nuchterheid door hun bloed stromen. Dus van schrik beginnen te huilen en over elkaar heen kruipen en elkaar slaan, is niet ongewoon.
Zondag was een vriendin van mij jarig, ze werd 15 jaar. Hier in Brazilië is dat een belangrijke leeftijd, en dat wordt dus ook goed gevierd met veel eten uiteraard.

Zaterdag ben ik met een groepje van school naar een 'farm' geweest, een soort vakantiehuisje. Iets wat iedereen hier lijkt te hebben. Daar hebben we lunch gemaakt en opgegeten en daarna gingen we zwemmen en zonnen. Ook dit was een leerzame ervaring. Zo ben ik er bijvoorbeeld achtergekomen dat de bikinibroekjes hier nogal klein zijn. Mijn bikinibroekje, een hele normale in Holland, is hier size 'oma onderbroek'. Iets waar ik natuurlijk zo snel mogelijk verandering in ga brengen.
En waar ik ook achter ben gekomen, is dat Braziliaanse mannen witte strepen van de bandjes van je bikinitopje sexy vinden. Ik pas me natuurlijk aan aan de cultuur, maar dit is toch een fenomeen dat ik nooit zal kunnen begrijpen...

Ook ben ik zondag naar een protestantse kerk geweest. Toen ik orgel hoorde, oncomfortabele kerkbanken zag, muziek hoorde waar ik de melodie van herkende (niet de tekst uiteraard), wist ik dat ik me daar meer op mijn gemak zou voelen dan in een katholieke kerk. En dat was ook zo! Ik voelde me heel erg welkom, kreeg zelfs een welkomsgeschenk: een bijbel, in het Portugees uiteraard.

Ik houd jullie op de hoogte!